NA SLAPELOZE NACHTEN

Gisteren een kattebelletje over slecht slapen en beslisvaardigheid. Toevalligerwijs in de NRC van dit weekend (27&28 Okt) een stuk over slapen, oa over de voor/nadelen van lange, resp korte nachtrust. Er wordt gewezen op een artikel dat deze week (Curr Biol ’07;17:877-8) verscheen. 26 personen werden in 2 groepen verdeeld. De ene helft bleef 35 uur wakker (dwz een dag, een nacht en de daarop volgende dag). De overige 13 hadden een normale nachtrust. Aan het eind vd tweede dag kregen ze allemaal 100 plaatjes te zien. Die plaatjes varieerden van emotioneel "neutrale foto’s", tot heel afschuwelijke toestanden als verminkte lichamen en ongelukken. Terwijl de proefpersonen deze plaatjes te zien kregen werd een functionele MRI van hun hersenen gemaakt. De onderzoekers vonden dat juist de amygdala hyperactief werd bij de in hun slaap belemmerde proefpersonen - gemiddeld zo’n 60% actiever dan bij de personen die wel goed hadden geslapen. Als je bv 'spinnenfobie' hebt gelezen, begrijp je het probleem. Ipv dat de proefpersonen als ze de enge plaatjes zagen, een logische, rationele gedachtegang (prefrontale cortex) hadden, werd hun locus coeruleus over-prikkeld. Net wat ze na die slapeloze nacht bij het zien van die plaatjes niet konden gebruiken: de l.c. geeft een forse noradrenaline stoot af. Stress! Angst! Fight of flight respons! Wel mooi ter argumentatie als er gediscussieerd moet worden over arbeidstijden. Een dokter op de EHBO met een hyperactieve amygdala… En voor de psychiatrie zijn dit soort onderzoeken interessant omdat er wellicht relaties kunnen worden gevonden richting de ontstaansmechanismen van bepaalde psychiatrische stoornissen, bv depressies, angst- en posttraumatische stressstoornissen.

27 Okt '07