LAAT de DOKTER MINDFUL ZIJN

Ja, de dokter. Niets menselijk lijkt hem vreemd. En hij kan niet zoveel hebben – knoop dat in je oren.
.
Onderzoekers observeerden 40 dokters in het wild. Althans, op een afdeling Spoed Eisende Hulp van een academisch ziekenhuis. In total verzamelden ze gegevens van een periode van 210 uur.
.
De dokters warden gemiddeld 6,6 keer per uur in hun werkzaamheden gestoord. Daardoor werd zo’n 11% van hun taken onderbroken. En onderbreking ontstond bijvoorbeeld doordat een collega wat vroeg, terwijl ze een recept aan het schrijven waren. Het storen gebeurde meestal op een moment dat een dokter met iets administratiefs bezig was (43%). Maar ook gedurende direct patientcontact (17%)! En ook bij indirect acties rond de patient (19%). Als ze aan het overleggen waren veel minder (5%) en ook niet als ze gewoon gezellig wat aan het praten waren (2%).
.
Op zich werd de dokter dus wel met rust gelaten… maar niet op het juiste moment. Na een onderbreking deden ze opmerkelijk genoeg de helft korter over de afronding van de taak, vergeleken met vergelijkbare taken waarin ze niet gestoord werden. In 20% vd gevallen lukte het ze echter niet om terug te keren naar de oorspronkelijke taak en gingen ze wat anders doen. het schrijven was.
.
Conclusie van de auteurs: "Our results support the hypothesis that the highly interruptive nature of busy clinical environments may have a negative effect on patient safety” (
Quality and Safety in Health Care, ‘10; DOI: 10.1136/qshc.2009.039255).
.
Iets om bewust mee om te gaan? Confabula says: laat het hele team mindful zijn werk doen.
We willen
geen gedepersonaliseerde dokters.
Geen
depressieve dokters - want die maken fouten. En geen slapeloze dokters. En we willen ook geen overbelaste verpleegkundigen. En vooruit – ook natuurlijk geen sombere co’tjes.
.

OUDEREN & DEPRESSIE & EMOTIE HERKENNING.

Nog een onderzoek naar gezichtsuitdrukkingen (zie de agressieve meisjes in CC hier). Op oudere leeftijd komen depressies veel voor. Daar zijn allerlei plausibele redenen voor te bediscussiëren. We hebben het er al heel vaak over gehad in CC. Variërend van de biolkogiesche kant - bijvoorbeeld vasculaire afwijkingen in het brein tot de levensbeschouwelijke kant als levensfase problematiek.

.
Het is nooit 1 ding - altijd combi's & kluwens. Dat maakt mijn vak zo mooi.
.
Een kleine studie: 11 ouderen (66-87 jr) met een ernstige depressie, die geen medicatie gebruikten, werden vergeleken met 11 gezonde controles. Ze kregen afbeeldingen te zien van gezichten met een blije, droevige, angstige of neutrale uitdrukking. Eerst werd ze gevraagd op een specifiek onderdeel van het gezicht te wijzen (neus, mond, kin etc).
.
De gezonde controles bleken 16% trager in het aanwijzen van onderdelen van het gezicht als het een plaatje met een positieve of negatieve emotie-uitdrukking was, vergeleken met een neutrale uitdrukking. Ze raakten blijkbaar afgeleid door de emotie van het gezicht – moesten er even over denken. De depressieve proefpersonen toonden geen verschil in de snelheid van aanwijzen van gezichtsonderdelen bij de verschillende emotionele plaatjes en de neutrale.
.
Daarna werd ze gevraagd om de emoties die de gezichten uitdrukten te benoemen. Depressieve patienten bleken vervolgens meer moeite te hebben om emotionele en neutral gezichten te onderscheiden. Maar liefst 60% moeizamer dan de controles. Ze mis-interpreteerden zelfs neutrale gezichten voor blij of angstig. Op zich is bij jongere depressieve patienten ook een veranderde beoordeling van gelaatsuitdrukkingen gemeetn. Maar bij hen wordt dan alles mn negatief gelabeled. De ouderen blijken een overall moeite te hebben (Am J of Geriatric Psych ’10; DOI: 10.1097/JGP.0b013e3181d6b762).
.
Benadrukt wordt dat het een klein onderzoekje is. Wat kunnen we er direct mee? Nou - realiseer je eens: de moeite met gelaatsuitdrukkingen kan wellicht veel consequenties hebben voor sociale interacties. En die zijn juist zo belangrijk voor ouderen – zie in CC:
Dan komen ze misschien ook vaker samen in de zon.
.
Actief betrekken lijkt dus het devies. Wordt vast vervolgd.
.
Foto: Coco Chanel. Ze is prachtig!
.
Aug '10

WALL STREET & SEVENTIES

Je weet het inmiddels wel: Confabula loves photographs. En veel meer... – maar dat terzijde.

.
Mooie tip, nadat je in de Kunsthal bent geweest - en de dappere vrouwen hebt onmoet -zie hier in CC, is om ook de R’damsche Maas over te steken en het Nederlands Fotomuseum te bezoeken.
Een van de hoogtepunten daar nu is ‘Wall Street Stop’, van Reinier Gerritsen. Hij fotografeerde in 2009 - ttv het begin vd wereldwijde economische crisis - in de metro van New York, om en nabij Wall Street. Je ziet zakenlieden tussen 'de andere mensen'. En wat voor mensen! Ieder met zijn persoonlijke look, leven en geheime gedachten.
Dr Shock heeft een
filmfragment ervan – je kunt er hier naar kijken.
.
Ook schitterend daar is de expositie met foto’s uit de seventies. Je valt van de ene highlight in de andere. Prachtige mensen - waar je lang naar kunt kijken. En over kunt filosoferen. Diverse grote iconen uit de internationale fotografie hebben foto’s afgestaan. Check it out – zeer inspirerend voor het leven van alle-dag!
.
Aug '10

KIJK NIET BOOS naar een AGRESSIEF MEISJE

Waarom wordt een meisje of jongetje agressief? Daar wordt veel onderzoek naar gedaan. Dit onderzoek is interessant hierbij. Vijfentwintig meisjes (14-18 jaar) die bekend waren met agressief, gewelddadig gedrag, werden vergeleken met 30 gezonde controles.

.
Gekeken werd naar in hoeverre ze in staat waren om gezichtsuitdrukkingen te herkennen.
.
Ze kregen afbeeldingen van boze, walgende, droevige, verraste en blije gezichten voor zich. Ze moesten zeggen wat wat was. Raad je het al? - De meisjes die agressief waren bleken significant meer moeite te hebben om boze en walgende gezichtsuitdrukkingen te herkennen. Met de andere gezichtsuitdrukkingen hadden ze geen moeite. Het is dus voor hen moeilijker bepaalde emoties te herkennen. En nog wel zeer relevante: juist die emoties die ze zouden moeten zien als iemand ze terecht wijst (Biol Psych, ‘10; DOI: 10.1016/j.biopsych.2010.02.019).
.
Bij agressieve jongetjes is dit misinterpreteren van boze, strenge of bestraffende snuiten ook al aangetoond. Maar alleen als de agressie op jonge leeftijd begon. Niet als het in hun tienerjaren ontstond. Opmerkelijk is nu dat ook meisjes die op tiener leeftijd agressiever worden het fenomeen laten zien - even erg als jongetjes bij wie het gedrag op heel jonge leeftijd was begonnen.
Of zullen ze ze die gezichten met uitdrukkingen die ze niet goed uitkomen, willens en wetens negeren? Ook een interessante gedachte.
.
Het is ook weer een aanwijzing dat ‘straffen’ bij sommigen minimaal effect heeft. Althans, niet alleen het boze kijken... Waar het gemiddeld kindje meteen inperkt als moeder boos kijkt, zal zo’n agressief meisje rustig doorgaan. .
Vraag is wat dan wel helpt - niet meteen "slaan" gaan roepen! Confabula wil niemand op verkeerde gedachten brengen! Laten we met zachte hand beginnen - what about
the ladies touch? Dat moet de meisjes toch op zijn minst een beetje goed doen?
Wordt vast vervolgd.
.
Eerder hier in CC:
Facelab & verborgen emoties;
.
Hebben sommige van die meisjes misschien ADHD?
Aug '10

PESTICIDEN & COGNITIE

Je zou toch willen dat de wereld schoon is. Vrij van allerlei akelige giffen als pesticiden en andere zooi. Al dat spul is niet goed. Ook niet voor je brein. Dat blijkt ook weer uit recent onderzoek.
.
Maar liefst 3084 mensen zoder enige vorm van dementie, boven de 65 deden mee aan deze studie. Ze vulden uitgebreide vragenlijsten in, onder andere gericht op mogelijke blootselling aan pesticiden in het verleden. Bij aanvang vd studie, na 3, 7 en 10 jaar werd hun cognitieve situatie gemeten.
Van de groep rapporteerden er 572 een of andere vorm van blootstelling aan pesticiden in het verleden. Dit waren meer mannen dan vrouwen. Meer dan 40% had deze pesticiden-contacten gehad op een boerderij. Het ging om ' organophosphaten’ (N=316), ‘organochlorinen’ (N=256), ‘carbamaten’ (N=25), en ‘methyl bromiden’ (N=28).
.
Vijfhonderd mensen ontwikkelden in de follow-up periode dementie – waavan er 344 met de Ziekte van Alzheimer. Van de groep die aan pesticiden was blootgesteld geweet, ontwikkelden er 108 dementie. Nadat werd gecorrigeerd voor andere risiscofactoren, bleek dat de blootstelling aan pesticiden een toegenomen risisco voor de ontwikkeling van dementie met zich meebrengt. Het leek met name te gaan om de ‘organofosfaten’ (Neurology. '10;74:1524-30).
.
Er kunnen geen definitieve conclusies uit deze studie worden getrokken. Maar het vermijden van gifstoffen is nooit verkeerd.

.
Mogelijk reduceren de organofosfaten de hoeveelheid acetylcholine in het brein. En daarover hadden we het hier vaker – dat is een essentiele neurotransmitter. Zie bijvoorbeeld hier in CC over de acetylcholinesterase remmer. Waarvan er bij dementie mogelijk een tekort is.
.

Hopelijk zijn de modderbaden waar je je naar aanleiding van CC's discussies in hebt gestort - zie 'let's get dirty', en 'op naar de boerderij' - of was je begonnen met golf ... = ook 'golf = gezond' allemaal wel zuiver biologisch!
Edoch, Confabula vreest - die pesticiden-zooi: het hangt overal in de lucht...
.
Eerder hier in CC:
- Vet & hersenvolume.
- Het schone huisdier & autisme
- serotonine, CVA & melatonine,
- cognitie na ziekenhuis.
.

Aug '10

PRACHTIGE, DAPPERE TROOSTMEISJES & BURRI

Je moet nog op korte termijn naar de Kunsthal in R'dam. Om meerdere redenen – je krijgt er 2 ter motivatie. De tentoonstelling foto’s van Zwitserse fotograaf René Burri. Je kent ze ongetwijfeld – prachtige zwart-wit-foto’s van bijv het naoorlogs Duitsland, diverse stadsgezichten. En mn ook zijn portretten van politieke en culturele sleutelfiguren van de twintigste eeuw. Variërend van Che Guevara en Richard Nixon tot Alberto Giacometti en Pablo Picasso.
.
Indrukwekkender nog - de portretserie van oudere
Indonesische vrouwen van fotograaf Jan Banning.
De vrouwen zijn afkomstig uit Java, Sumatra en de Zuid-Molukken. Uit hun ogen spreekt hun verleden: de geschiedenis van de ‘troostmeisjes'. In de Tweede Wereldoorlog zijn zij door de Japanse bezetter gedwongen tot prostitutie. Deze prachtige vrouwen hebben de moed naar buiten te komen met hun afschuwelijke, pijnlijke verleden. Van heel dichtbij legde Banning de vrouwen vast. Ze kijken ons recht aan. Van alles zie je in hun ogen. Daarbij vertellen ze hun verhaal. Wat een kracht in het verdriet. Zeer achtenswaardig.
.
Ze raken je diep.

.
De NOS zendt in het kader van de jaarlijkse Indië-herdenking op 15 aug as de documentaire ' Troostmeisjes' uit.
Bekijk hier de trailer.
.
Aug '10

KOFFIETJE & CONCENTRATIE!

En als je na je powernap weer wakker bent. Of na wat mindfulness. Dan wil je misschien een koffietje. Dat is ook wetenschappelijk verantwoord. We hadden het hier al vaker over koffie. Kijk maar hieronder.
Nu vond Confabula gelukkig weer een recente metaanalyse in de Cochrane die haar Illy-espresso-liefde goedpraat.
.
Fantastisch! Wetenschappelijke onderbouwinkjes voor haar donkere kant! Is ook goed nieuws voor haar mede-cafee-victim-in-crime.
.
Mensen die in ploegendient werken en/of nachtdiensten draaien, maken significant minder fouten als ze koffie drinken. Blijkt uit de bekeken 13 trials. Het ging niet in al die onderzoeken om een kopje koffie, sommige studies gaven de proefpersonen pillen of een energy drink of voedingsmiddel met caffeïne. Over die
energydrinks hadden we het hier in CC al vaker. In sommige studies ging het om een echte werksetting, in andere om een gesimuleerde. Maar het waren goede onderzoeken. Caffeïne werd mn vergeleken met placebos. Vergeleken daarmee ...

.
... blijkt koffie op diverse neuropsychological tests een gunstige invloed te hebben. Bijvoorbeeld op gebied van aandacht, concentratie en geheugen. Bovendien ook op het rationeel denken en afwegen en plannen maken (Cochrane Database of Systematic Reviews, '10;5).
.
Ah – de oplossing is binnen: we behoeven gewoon een dubbele!
.
Eerder hier in CC: Koffie!
En ook hier in CC dames & koffie.
.
Aug 10