WHY LOVE HURTS

Gedurende verliefdheid treedt een chemische storm op in de hersenen: een toegenomen uitstoot van dopamine, noradrenaline en serotonine. Ook komen pheromonen vrij. Dit alles leidt o.a. tot een versnelde hartslag, onrust, verminderde eetlust en slaapbehoefte. 17 hevig verliefde mensen, werden onderzocht middels een functionele MRI (fMRI) scan. Confrontatie met de persoon op wie ze verliefd waren, gaf een activatie van het dopaminerge systeem in het posterodorsale deel van de nucleus caudatus en het rechter gebied van het tegmentum. Ook werden 15 personen onderzocht die verliefd waren, doch afgewezen. Met een 'gebroken hart', gingen zij de scanner in. In vergelijking met foto’s van 'gewone bekenden', veroorzaakten foto's van hun object van verliefdheid nog steeds activiteit van het dopamine systeem - wat suggereerde dat zij nog steeds veel voor hun geliefde voelden. Maar daarnaast was er ook activatie in bijvoorbeeld de laterale orbitofrontale cortex, het gebied dat wordt geassocieerd met redeneren, risico-afweging, besluitvorming en woede-regulatie, maar ook met obsessief-compulsief gedrag en gebieden in de hersenen gelieerd aan fysieke pijn (gyrus cinguli). Verliefdheid en liefdesverdriet zijn dus geassocieerd met veranderingen in de hersenen die overeenkomen met die bij verschillende psychiatrische stoornissen als drugsverslaving, maar ook de obsessief-compulsieve stoornis. De auteurs: "It's not a good combination: you're feeling intense romantic love, you're willing to take big risks, you're in physical pain, obsessively thinking about a person and you're struggling to control your rage. You're not operating with your full range of cognitive abilities. It's possible that part of the rational mind shuts down." (Fisher et al, Philos Trans R Soc Lond B Biol Sci.’06; 29;361(1476):2173-86).

26 Juli '07