CHECK JE LOVER

Confabula zit toch 'n beetje met die steungevende partner waar we het deze week over hadden. Want als je ook eerdere berichten bekijkt (zie de WIKI), dan kan het dus alle kanten op met die lover van je. En ik wil graag dat alles een beetje realaxed blijft daar - zeker dit weekend. Lekker in de zon, samen genieten. Een relatie zou toch in theorie de ultieme steunpilaar moeten zijn en het leven nog aangenamer kunnen maken.

In de vorige eeuw twijfelden mensen daar ook wel eens over. In de dertiger jaren had psycholoog GW Crane (1901-95) een praktijk voor mensen met relatieproblemen. Ook had hij - in die tijd al- een datingservice! Hij publiceerde een 'Marital Rating Scale – Wife's Card' en idemdito om mannen te evalueren een 'Man's Card'.

Scoor nu je date, variërend van 'very poor' tot 'very superior', in dertiger jaren stijl. 'Slow in coming to bed – waits till husband is almost asleep'. 'A good hostess – even unexpected guests'. 'Wears ragged dresses and aprons around the house'. 'Goes to bed with curlers on her hair or much face cream'. 'Puts her cold feet on husband on husband at night to warm them'. 'asks husband’s opinions regarding important decisions and purchases' ... etc.

Aha. Nog immer very important business dus. Welke positie zullen wij vrijgevochten Confabulanten innnemen? Herken je jezelf of je lover? In positieve zin - 'very superior' dus? Of juist niet en zit je nu in crisis? Je kunt ten alle tijden (of ik aanwezig ben, is een ander verhaal…) terecht in Club Confabula.

Eerder over relaties - check de CC WIKI bij diversen.

.

30 Mei '08

EVIDENCE BASED ... (NOG 1X DAN)

Je kunt je nog inschrijven voor het LUMC symposium 'Evidence based psychiatry in clinical practice: what is the evidence that it works?' op vrijdag 6 juni a.s. – zie ook mijn post van vorige week. Nogmaals, een aantal prominente buitenlandse sprekers en mega-korting voor studenten! Kijk op het Boerhaavenet. Mocht je niet gaan – ik zal de honneurs waarnemen.

.

30 Mei '08

EEN LUISTEREND OOR?

En over samen klagen gesproken (*). De berichtgeving wordt er niet positiever op. Ik weet het – de blogrol bolt op van berichten over het belang van steun en relaties*. Dus het is de ene onderzoeksgroep versus de ander. Deze is eveneens minder positief.

Ongeveer 300 studenten (gem 29 jr) vulden gedurende 31 dagen, elke avond een vragenlijst in, gericht op hun gevoelens en of ze steun hadden gekregen of gegeven aan hun partner. Ook de partner met wie zij samenwoonden, vulde een dergelijke lijst in. De studenten zaten allen voor een belangrijk examen: het zogenaamde 'bar exam', waarbij ze twee dagen mondelinge vragen krijgen over 'state law' en 'federal law'. Als ze slagen voor dit zware examen, kunnen ze verder in de advocatuur. Stressy times dus daar bij die stellen. Dus de lieve partners gingen steunen. En wat gebeurde? De studenten die vrijwel dagelijks steun kregen, bleken zich de dag daarna nog minder goed te voelen. Voordeel was dat ze zich gehoord en gesteund (…) hadden gevoeld en het gevoel hadden dat hun relatie zich had verdiept. Maar hoe sterker er het gevoel was ontstaan dat de intimiteit in de realtie ten gevolge vd steun was vergroot, deste minder nadelig was het effcet op het humeur – dat wel. En andersom ook: als het gevoel van intimiteits-groei relatief minder groot was, was er meer nadelig effect op het humeur.De partner die gesteund had, voelde zich hetzelfde als vóór het geven van de steun. Belangrijke observatie was dat als beide partners een probleem hadden, en elkaar dus moesten steunden, dit op beider gevoelens geen slecht effect was (dus itt wanneer het een eenrichting verkeer was). Blijkbaar doet het wederzijds geven van steun goed.

Dertig dagen steunen is best veel. Misschien gaf het alleen ontvangen van steun een schuldgevoel? Dat je je partner belast hebt met je problemen? Dat zou een verklaring kunnen zijn, maar daarvoor zou je echt veel meer details van de achtergrond vd studenten en over de diverse relaties, hun beider wijze van omgang met stress (coping, afweer etc), de frequentie vd steun etc etc moeten hebben (J Person & Soc Psych '08;94:824-38).

Over relaties, mannen & vrouwen - zie bijv de Clubconfabula WIKI, op de pagina 'diversen'.

.

28 Mei '08

REALIZE

"We have more possibilities available in each moment than we realize."

Thich Nhat Hanh
.

Zie ook 'In Zen Mood' en 'Mindfulness'.

.

27 Mei '08

SAMEN KLAGEN?

En over Mr Big en Carry gesproken (*), is het nou goed of juist niet om samen te kletsen en klagen? Veel vrouwen praten frequent met vriendinnen over problemen. In theorie en in de praktijk, geeft dat steun. Eenzaamheid is, zo bleek al eerder (zie: 'Ouder, alleen &…'), niet gunstig voor je psychisch welbevinden. Maar of het de persoon die de steun biedt ten goede komt, is de vraag. Vrouwen blijken namelijk niet alleen een luisterend oor te bieden. Ze zijn geneigd om met de klagende persoon mee te gaan klagen en piekeren. 'co-rumineren' wordt dat genoemd. 24 vrouwen werden, tezamen met hun beste vriendin (dus in toto 48 dames), onderzocht. De groep werd in tweeën gedeeld. In de ene groep ging 1 vd vriendinnen met de ander over haar problemen praten. In de andere groep gingen de vriendinnen samen praktisch aan een taak werken. Bij alle vrouwen werd het cortisol gehalte in het speeksel gemeten. Cortisol is het hormoon dat wordt gemaakt in de bijnieren, en stijgt bij stress. We hebben het al zeer frequent over cortisol gehad, omdat het een stof is waarvan wordt gedacht dat het een belangrijke rol speelt bij het ontstaan van stemmingsstoornissen (zie bijv 'Of Mice & Music'). In de groep die over problemen aan het praten was, bleek het cortisol significant te stijgen tov de groep die gewoon een taak aan het doen was. Het cortisol steeg bij de vrouwen die een probleem hadden. Maar óók bij de vrouwen die co-rumineerden. De onderzoekers geven dan ook aan dat co-rumineren niet zozeer maakt dat stress minder wordt, maar juist dat het verergert. En nog wel zowel bij de reeds gestressde persoon als bij degene die steun biedt (Horm Behav. '08;53:489-92).
Toch vind ik dit lastig. Op een of andere wijze lijkt het me iets te kort door de bocht dit zo te concluderen. Is het meteen schadelijk als het cortisol na een 15 minuten samen rumineren is gestegen? Is dat niet misschien gewoon onze fysiologie? Hoe lang houdt het aan? Wat zijn de consequenties? Misschien heeft het helemaal geen lange termijn invloed. Sterker nog, misschien doet het de persoon juist goed: je hebt cortsisol ook nodig om in een 'gevechtssituatie' je lijf onder controle te krijgen. Een langer termijn vervolg onderzoek gericht op de biochemie zou interessant zijn. Plus het daarbij in kaart brengen van het effect op psychische welbevinden – zowel bij de ruminator als de co-ruminator.
Plus nog een parallel vervolg onderzoekje. Hóe rumineerden de vrouwen? Er zijn toch verschillende manieren van klagen. Niet alleen het zogenaamde co-rumineren. Het woord alleen al, het voelt echt als een negatieve spiraal. Confabula gaat voor samen gillen over de beklagenswaardige situatie. Uit-ageren. Roddelen! Stampvoeten! Zoals stellen met servies mogen gooien om hun wederzijdse grieven te bespreken, zo moet er toch ook samen expressief gerumineerd kunnnen worden! Wat humor erbij. Of niet zozeer heel diep doorpraten maar gewoon wat steunen en een knuffel? Wie heeft er meer tips?

.
26 Mei '08

VOETBALDISCUSSIE & JAZZ

Nog op zoek naar een avondvulling voor morgen of overmorgen?
Actueel: morgenavond organiseert het Science Café Leiden een discussieavond getiteld 'Voetbal is oorlog! De relatie tussen sport en geweld'. Hoe verhoudt geweld in de sport zich tot normen en waarden in de maatschappij? Wat drijft (voetbal)supporters tot hun gewelddadige gedrag? Roept sport geweld op of is het een gecontroleerde manier om agressie af te reageren? Aanvang 20.00 uur.
En woensdag de 28e aan het eind van de middag, vanaf een uur of 17.00 uur verzorgen zes studenten op het Boerhaaveplein in het LUMC een Boerhaavepleinconcert. Klinkt Confabula-waardig: jazz improvisaties! na afloop een drankje.
Wbt beide evenementen: de toegang is gratis.
.
26 mei '08

CHOCOHOLIC UPDATE (V)

Dr Shock is op reis. In Club Confabula blijft zijn vaste barkruk leeg - daar gaat tot zijn terugkeer echt niemand op zitten. We nemen maar een stukje chocola om het gemis te verzachten en wachten vol heimwee op mooie verhalen die gaan komen. Gelukkig heeft hij ons, juist voor zijn vertrek, nog even ge-updated met de nieuwste choco-facts.

Eerder: Chocoholic Update (part IV).
.
25 Mei '08

CLUB CONFABULA WIKI

De Club Confabula WIKI is weer up-to date, althans t/m 23 mei (dus voor zolang het duurt...). Hij wordt steeds voller (en op sommige plaatsen chaotischer), maar neem een kijkje, misschien zit er iets van je gading bij!
Mocht je tips of commentaar hebben, laat maar weten!

.

25 mei '08

STRUGGLING STIGMA (III)

En over stigmatisering gesproken (zie studenten, TV & stigma), een onderzoeksgroep van de Engelse organisatie 'Rethink', doet onderzoek naar de houding van mensen naar mensen met psychiatrische aandoeningen.

Hieruit komt oa naar voren dat bijna 6 op de 10 Engelsen iemand met een psychiatrische aandoening ziet als: "… someone who has to be kept in a psychiatric or mental hospital".

En 1/3 van de ondervraagden "… think that people with mental health problems should not have the same rights to a job as everyone else…". Onder patienten met een psychiatrische aandoening bleek dat bijna 9 vd 10 ondervraagden last hadden van stigmatisering en discriminatie. En dat 2/3 aangaf dat ze daardoor waren gestopt met activiteiten die ze daarvóór wel deden.

Schrijnend is een voorbeeld van een vrouw met schizofrenie: "... I had a neighbour who used to run inside when she saw me because she had seen me taken to the hospital by the police in my dressing gown. The fact that I'd walked down the road with a briefcase thousands of times seemed irrelevant." Er wordt in de Uk gewerkt aan een anti-stigma campagne, 'Moving People'.

.

23 Mei '08

SOPRANOS (II)

Over televisie en beeldvorming van de psychiater gesproken.

Vorig jaar werd in de USA de laatste aflevering van de Sopranos uitgezonden. Afgelopen weekend was het hier in NL zo ver. Realiseerde me opeens dat we het daar toen vorig jaar juli over hadden in Club Confabula! Tony Soprano & zijn psychiater, Dr. Jennifer Melfi.

"I'm concerned that treating a mobster provides you some vicarious thrill." (Dr. Elliot Kupferberg, psychiatrist).

Hier een mening van een Amerikaanse psychiater over de laatste aflevering.

.

20 mei '08

STUDENTEN, TV & STRUGGLING STIGMA

Psychiatrie en stigmatisering. De media kan soms behoorlijk ongenuanceerde uitspraken doen. Vorig jaar werden in de US koppen als ‘"Psycho penned poison plays"; "Crazed Killer" en "Maniac"’ gemaakt naar aanleiding van schietincidenten op scholen (zie '.. & massamedia'). Ook rond celebrity’s onstaan ongenuanceerde reacties als er sprake blijkt van psychische problemen. Neem de hectiek rond Britney (zie bijvoorbeeld ‘Give Britney a break (I of II)’). De invloed van de media is fors. Twee richtingen uit. Allereerst hoe er naar mensen met een psychiatrische aandoening wordt gekeken. En naar hun naasten (zie bijv 'stuggling stigma'). Eerder is uitgezocht dat een positief, danwel negatieve berichtgeving over een psychiatrische aandoening ook de kijker op die wijze doet gaan denken over die aandoening. Bijvoorbeeld een goede documentaire of film over een psychiatrische aandoening kan helpen het begrip voor de aandoening te vergroten. Zowel bij de patiënt zelf als bij de omgeving. Neem een film over dementie, als ‘Iris’ of 'Away from her' over dementie. Of 'a Beautiful Mind' over schizofrenie. Dat is belangrijk om bij stil te staan. Want gebleken is dat een negatief stigma op een aandoening ook maakt dat iemand die eraan lijdt minder snel hulp zoekt. De media heeft dezelfde wijze ook invloed op hoe er naar behandelaars wordt gekeken. Het kijken naar ziekenhuisseries waarin artsen positief belicht worden, blijkt bij de kijker ook een positief effect naar artsen in het algemeen op te wekken. Kijken naar series waarin een arts negatief belicht wordt, maakt juist dat de gedachte over medici ook negatiever wordt. En idem dito tenslotte over behandelingen.
Aan wat voor mediavormen moeten we denken? Dat is wel van belang. Gaat het specifiek om documentaires, films en echte ziekenhuis-soap series? Of gaat het verder? En wie is beïnvloedbaar?
Recent is gekeken naar de invloed van een aantal televisieseries op studenten. Series variërend van komische (als Frasier) tot crime scenes (door de onderzoekers als 'drama' benoemd - series als als Law & Order SVU), waarin frequent psychiaters en psychotherapie voorbij komen. 369 studenten werden onderzocht. Bij hen werd in kaart gebracht in hoeverre zij geneigd waren psychiatrie te stigmatiseren. En ook in hoe hun gevoel was over psychotherapie. Naarmate de studenten meer komedies en/of drama’s keken, hadden zij een negatievere blik op psychiatrie en mn psychotherapie. Daaraan gekoppeld gaven zij aan dat ze zelf minder geneigd zouden zijn ooit therapie te volgen, dat ze het stigmatiserend vonden en ervan uit gingen dat psychotherapie weinig baat zou hebben (J Clin Psych '08;64:276-95). Twee vragen. Wat voor afspiegeling zijn studenten tov de 'bevolking'? Zijn ze genuanceerder of juist niet? En bovendien - zullen de komedies en drama’s ook een dergelijke negatieve invloed hebben op mensen die zelf lijden aan een psychiatrische aandoening? Waardoor ze daadwerkelijk minder of geen hulp willen?

De onderzoekers suggereren dat er voor of na de serie ook een positief of meer genuanceerd geluid zou moeten volgen. Is een dergelijke stigmatisering zo tegen te houden?

Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat mensen die door dergelijk series beïnvloedbaar zijn, door een positief reclameblokje erna opeens anders gaan denken. Een positieve invloed van een meer positieve serie, kan ik me wel voorstellen. Moeten we een Dr Ross of Mc Dreamy in gaan zetten als knappe psychiater? Met Mr Big, Carry en Mr Darcy-achtige types als patiënten?

Ook over films & psychiatrie de WIKI

.

20 Mei '08

MELLOW GABA SWEETS

Had je meer over een mellow mood beloofd. Zelden teveel mellowness (is dat een woord?) - toch? Maar dit is wel heel bizar: in Japan verkopen ze nu snoepjes die volgens de fabricant GABA als ingrediënt hebben. Gamma-aminoboterzuur (GABA) is een neurotransmitter in het brein met een remmende invloed. Als GABA op een receptor op een zenuwcel in het brein gaat zitten, neemt de prikkelbaarheid van die zenuwcel af. Minder prikkeling = dus een (zeg maar) kalmerende werking. Bij paniekklachten speelt GABA waarschijnlijk een belangrijke rol. Benzodiazepines, kalmerende medicijnen, werken net als GABA op de GABA receptor. Daardoor hebben ze een angstdempende werking – hoewel dat slechts een tijdelijk effect is (en je eraan went).

Deze japanse GABA-snoepjes roepen naar je "Bite & Relax!". Of ze echt GABA bevatten en in welke dosering dan - ? Intrigerend & bizar. Ze hebben ook andere soorten. Mocht je toevallig in Japan komen, ga op wetenschappelijke expeditie! En misschien verkopen ze daar wel meer nog door ons onontdekte rariteiten - en meld het in Club Confabula!

Eerder over Japan: Taijin Kyofusho.
Over angst, kijk op de Clubconfabula WIKI (die ik, zoals ik als zei, weer eens moet gaan updaten – teveel mellow GABA in m’n brein geloof ik), pagina angst.

.

19 mei '08

PROF DR VAN DER MAST (II)

Doemdenken over Vergrijzing = onterecht

"Er is een omslag in ons denken nodig om de vergrijzing goed het hoofd te kunnen bieden"

Prof.dr. Roos van der Mast bestrijdt het pessimistische beeld van de oudere mens als afgeschreven kostenpost. Ongezondheid bij ouderen wordt vooral veroorzaakt door chronische gewrichtsaandoeningen, psychische stoornissen, hart- en vaatziekten, longziekten en suikerziekte. Van al deze chronische ziekten geven de psychische de grootste kans op een verslechterde kwaliteit van leven. "In hoeverre we onszelf als gezond ervaren blijkt het meest te worden beïnvloed door psychische problemen, en wel nadelig. Met het terugdringen van psychische klachten en psychiatrische stoornissen kan dus veel gewonnen worden".

Lees hier het volledige interview.

.

16 Mei '08

PROF DR VAN DER MAST (I)

Prof dr Roos van der Mast, psychiater in het LUMC, is vorig jaar benoemd tot hoogleraar Ouderenpsychiatrie. Vandaag houdt zij haar oratie in het Academiegebouw op het Rapenburg in Leiden.
"Ouder worden gaat samen met verlies. Lichamelijk, psychisch, cognitief en maatschappelijk leveren oude mensen veel in. (Chronische) ziekte, achteruitgang van zicht en gehoor, eenzaamheid, vergeetachtigheid, en verlies van sociale betekenis spelen hen parten. In samenhang hiermee komen psychiatrische stoornissen zoals depressie, delirium, gedragsproblemen bij dementie, en apathie op oudere leeftijd vaak voor. Niet alleen worden in de Westerse samenleving steeds meer mensen ouder; het aantal oudste ouderen stijgt mee. Onderzoek naar oorzaken, beloop en behandeling van emotionele en psychiatrische stoornissen bij ouderen is daarom hard nodig. Ouderen verschillen immers in tal van opzichten van jongere volwassenen. Hoe zien psychiatrische stoornissen er bij hen uit, wat zijn belangrijke oorzaken ervan, hoe werkt hun immuunsysteem, hoe reageren ze op stress, welke medicijnen werken bij hen? Dat intrigeert mij. Misschien kunnen neurodegeneratieve ziekten als dementie en de ziekte van Huntington model staan voor de vele veranderingen die optreden bij oude mensen".

Eerder: 'Leidse Ladiespower' en 'Dies Natalis'.
Clubconfabula WIKI pagina over cognitieve stoornissen.

.

16 Mei '08

DYMPHNA

15 mei is de naamdag van de heilige Dymphna. Zij is 'de patrones van geesteszieken' en 'beschermheilige tegen epilepsie en krankzinnigheid'.

In de 13e eeuw schrijft Pierre, een kanunnik aan de kerk van Saint-Aubert te Cambrai onder Bisshop Guy I van Laon (1238-1247) haar Vita. Hierin verhaalt hij over Dymphna’s jeugd in de 7e eeuw, haar vader de heidense Ierse koning Damon, haar moeder van christelijke afkomst. Zij overlijdt op jonge leeftijd. Damon wilde daarna met Dymphna trouwen. Dymphna vluchtte hierop naar België. Ze leefde in Vlaanderen, in het dorp Geel, en hielp de armen. Na een aantal jaar vond haar vader haar. Toen zij wederom weigerde met hem te trouwen, onthoofdde hij haar.

Haar lichaam werd begraven in Geel. Bij haar graf deden zich genezingen voor, met name van mensen met psychische/psychiatrische aandoeningen ('geesteszieken'). Hierop kwam een stroom van pelgrimages naar Geel op gang. De inwoners van Geel vingen de pelgrims op en verzorgden ze. Uit deze activiteit is de zogenaamde 'Geelse gezinsverpleging' ontstaan. De opvang werd georganiseerd door geestelijken en families die rond de Sint-Dymphnakerk woonden. In Geel is de Sint-Dymphnakerk, waar zich het graf en de relikwieën van de Heilige Dympna bevinden, nog steeds te bezoeken.
Uit heel België lieten naasten van patiënten met een psychiatrische aandoeningen hun familielid een periode in Geel doorbrengen. Soms zelfs definitief. Toentertijd werd de begeleiding en behandeling in een religieus kader geplaatst ('boetedoening' etc). Vanaf de 18e eeuw werden mensen ook rechtstreeks bij families, zonder kerkelijke tussenkomst, geplaatst. Pas in de 19e eeuw werd er ook een huis gebouwd om patiënten buiten een gezinssituatie op te vangen. In 1835 woonden er in Geel zo’n 700 patiënten. dat was al een fors aantal, maar de gezinsopvang van Geel werd in die periode in België steeds bekender. Er werden dan ook steeds meer mensen naar Geel overgebracht.

Gezinsopvang gaf & geeft de mogelijkheid mensen 'gezonde prikkels en contacten' te bieden en gewoon in de maatschappij mee te laten draaien. Een prachtige, bewonderenswaardige situatie! In 1935 verbleven er in Geel zo’n 3.736 patiënten. Inmiddels is het aantal patiënten in gezinsopvang gedaald, maar er verblijven nog steeds veel patiënten in gezinnen. Daarnaast bevindt zich in Geel een groot psychiatrisch centrum. Geel heeft door deze historie de titel 'Barmhartige Stede' gekregen.

Eerder hier over België, maar dan in Gent: Het Psychiatrie Museum, Dr Guislain.
.

14 mei '08

SYMPOSIUM 'EVIDENCE BASED PSYCHIATRY'

Op 6 juni a.s. wordt in het LUMC het symposium 'Evidence based psychiatry in clinical practice: what is the evidence that it works?' gehouden.
"It is not that long ago that practitioners were guided by their experience and personal preference in choosing diagnostic models and treatments. Since then, therapies demonstrated to be efficacious in randomised, controlled clinical studies with select populations of patients have become available. For many disorders, multidisciplinary, ‘evidence-based’ guidelines and treatment programmes describe the order and combinations of the different evidence- based treatments that should ideally be done. The growing (international) popularity of guidelines derives from the high expectations imposed on working according to 'evidence-based' guidelines (…)". Confabula gaat voor je luisteren. Wellicht wil je meer info over dit symposium, waar ook een aantal prominente buitenlandse sprekers voor zijn uitgenodigd. Kijk op het Boerhaavenet.

NB: voor studenten en arts-assistenten die zich in schrijven, geldt een (fors!) gereduceerd tarief!
.

14 Mei '08

OUDEREN IN DE ZON!

Over 1 ding kunnen we het vandaag eens zijn: het is zonnig weer. Voor velen geeft dat een happy-booster. Vorig jaar hadden we het in Club Confabula over het gunstige effect van extra licht op de stemming van dementerende ouderen. Het ging om een extra hoeveelheid van 1000 Lux, wat ongeveer gelijk is aan het licht op een bewolkte dag. Een zonnige dag als deze zou zo’n 120.000 Lux bieden! Dus dat moet nu wel een enorme kick kunnen geven. Wat veroorzaakt dit gunstige effect? Het zou te maken kunnen hebben met melatonine en de bioklok (zie 'Zeealgje & zijn bioklok'). Met serotonine (zie 'Vallende blaadjes en serotonine'). Maar mogelijk ligt het bij een aantal ouderen nog eenvoudiger. Mogelijk hebben we daar nu aanwijzingen voor. Vitamine D, weet je wel, wordt in je lichaam gemaakt onder invloed van zonlicht. Vitamine D stimuleert de opname van calcium uit de darm en terugresorptie via de nieren. Het stimuleert de mineralisatie van ons skelet met dat opgenomen calcium. Daarnaast remt vitamine D de aanmaak van Parathyroid hormoon (PTH). PTH wordt geproduceerd in de bijschildklieren. PTH zorgt voor een verhoging van vrijmaking van calcium uit de botten, zodat de hoeveelheid calcium in het bloed toeneemt. Bij een gebrek aan vitamine D wordt er minder calcium opgenomen. Om de hoeveelheid calcium in het bloed dan op peil te houden, wordt dan meer PTH aangemaakt, waarna er meer calcium uit de botten wordt afgebroken en opgenomen in het bloed. Dit kan maken dat er teveel calcium uit het skelet wordt onttrokken, zodat de botten breekbaar worden. 1282 ouderen (65-95 jaar) werden onderzocht. Hun stemming werd in kaart gebracht. Daarnaast werd gekeken naar de hoeveelheid vitamine D en PTH in hun bloed. Ook werd gekeken naar bijkomende risicofactoren als roken, gewicht etc. Bij 169 personen werd een lichte vastgesteld en bij 26 een ernstige depressie vastgesteld. Bij deze 2 groepen bleek de gemiddelde concentratie viatmine D in het bloed zo’n 14% lager vergeleken met de overige 1087 personen. Als reactie op het tekort aan vitamine D waren de bijschildklieren meer PTH gaan aanmaken: ten opzichte van de controle-personen was het PTH 5% hoger bij de licht depressieven en maar liefst 33% hoger bij de personen met een ernstige depressie. Blijft staan wat bij deze ouderen dan de depressie op zich veroorzaakt? Is het het tekort aan vitamine D zelf? Of heeft het met de mineraalhuishouding te maken. Enfin - de oproep van vorig jaar zomer blijft in ieder geval staan: stel een daad, neem een oudere mee naar buiten. Aangenaam gezelschap doet een ieder goed, en zeker ouderen (zie 'Oud, alleen & ....') - tegen depressies (en tegen cognitieve achteruitgang, zie '... een vrouw'.) (en zie ook 'Eenzaamheid & genen'). Wellicht zelfs samen naar een tuintje, lekker de modder in - let's make 'm dirrrty! En wat dacht je van een hondje, of naar een boerderij!

Check ook de Clubconfabula WIKI pagina over stemming of over ouderen (moet de WIKI overigens weer eens updaten – teveel zon creëert een mellow mood. Mmmm een mellow mood … later meer).

.

13 Mei '08

APA WASHINGTON

Ik vergeet je helemaal te melden dat van 3 t/m 8 mei het jaarlijkse wereldcongres van de American Psychiatric Association (APA) was. Dit jaar was het in Washington (zie hier een preview). Zo’n 19.000 mensen, waaronder een aantal collega-psychiaters uit het LUMC, bezochten het congres. Het APA congres is qua opzet echt gigantisch. Een enorme organisatie. Honderden presentaties, mondeling en posters, cursussen, workshops, discussieforums etc. Veel beroemde sprekers.
Zelf ben ik afgelopen donderdag naar een satellietsymposium in R'dam geweest, waarbij Nederlandse psychiaters die in Washington bij het congres waren, aan de in NL achtergebleven collegae live samenvattingen gaven van wat ze hadden gehoord en gezien. Een belangrijk bericht voor ons was in ieder geval dat het daar ... regent.
Voor de geïnteresseerden heeft de APA ook een 'APA Daily Bulletin' uitgebracht, van dag 1, dag 2 , dag 3 en dag 4.
.
11 Mei '08

ANTI AGING SMART GAMES

Mooie tip - een aantal anti-aging smart games om je brain te fitnessen op de site 'Prevention'.
Ev vergeet de Brainteasers niet of Neurocampus en kijk ook eens naar 'the brain from top to bottom'.
.
9 mei '08

DAMES, HOUD JE IN

Vanmorgen zat er in de trein iemand naast me een boekje door te lezen: '100 sollicitatietips'. "Wat doe je als ze je vragen iets over jezelf te vertellen?". Grappig. Zulke vragen stel ik als psychiater ook wel eens... Nu was de tip te antwoorden over je eerdere opleiding en werkervaring, dus het niet persoonlijk te maken. Als psych zie ik dat gaarne anders.

Maar goed. Het deed me denken aan dit bericht, wat ik onlangs las. Heb het niet met mijn reisgenote gedeeld… een tip voor de lady-Confabulanten. Wil je iets op carriere gebied bereiken: toon geen boosheid. Mannen die boos worden, worden door de omgeving geaccepteerd en zelfs als daadkrachtig bezien. Vrouwen worden als matig competent beschouwd als ze op de werkvloer hun geduld verliezen. Dit komt naar voren uit 3 studies van dezelfde onderzoeksgroep. In deze onderzoeken kregen mannen en vrouwen video’s te zien van acteurs die op een bepaalde manier solliciteerden naar een bepaalde baan. Een deel van de acteurs solliciteerde op bozige wijze. Anderen met andere emoties. De deelnemers aan de studie werd gevraagd om de acteurs te scoren, in hoeverre ze ze capabel voor de baan die ze wilden, achtten. Ze moesten daarbij bijv aangeven of ze ze zouden aannemen voor de baan, hoeveel verantwoordelijkheid ze hen zouden willen geven en hoeveel salaris ze vonden dat de persoon zou moeten verdienen. Opmerkelijk was dat de deelnemers beoordeelden dat boze mannen in vergelijking met boze vrouwen, geschikter zouden zijn voor de vacature, dat ze meer capabel waren en ook nog eens een hoger slaris zouden moeten verdienen. Dit werd zowel door de mannelijke als de vrouwelijke boordelaars gescoord. Verdrietige mannen werden even capabel geschat als verdrietige vrouwen en maakten zo een gelijke kans op de baan. Maar… toch vonden de deelnemers daarbij wel dat de verdrietige mannen meer salaris zouden moeten krijgen dan de verdrietige vrouwen. Opmerkelijk. En nog opmerkelijker was tenslotte dat als de boze vrouwen uitlegden waarom ze bozig waren, de beoordelaars hen beter gingen scoren. Maar als de mannen gingen uitleggen waarom ze boos waren, vonden de boordelaars dat helemaal niet gunstig: de man werd dan als 'zwakker' gescoord (Psych Scie '08;19:268-75).

Eerder hier bijv over mannen & vrouwen, bijv 'Mannen denken maar aan 1 ding?'

En 'mannen & vrouwen – toch verschillend' (toen part IV alweer).
.

9 Mei '08

FAKE SMILE?

Al eerder wees Confabula je op de optie om mensen in je omgeving op valse glimlachjes te betrappen door een foto van hun finest moment op te sturen en door een gezichtsherkennings-computerprogramma te laten beoordelen.
Maar beter nog zou het zijn als je zelf gewoon goed doorhebt of die big smile helemaal big, danwel fake is. Oefen jezelf, het wordt ons nu online geboden door de BBC: 'Spot the fake smile'’.

Ze hebben op die site oa ook een 'Interactive Body'.

En een 'Brainmap'

Plaatje: Kathie Olivas
.
7 Mei '08

ROKEN & DEPRESSIE

Er mag bijna niet meer op openbare plekken gerookt worden. De reacties hierop wisselen. Las alweer protesten tav het niet-mogen-roken in 'kleine café's'. Ook op onze afdeling wordt veel gemopperd op het ziekenhuisbeleid dat er niet in het LUMC gerookt mag worden. Dat is ook soms wel triest - mensen die het toch al moeilijk hebben, kunnen 'dat ook al niet' meer. Maar ja. Niemand kan er omheen. Roken is gewoon ongezond. Lichamelijk op divers vlak. Ook op het brein. Al eerder bleek vorig jaar dat rokers zo’n 70% meer kans hebben op het ontwikkelen van dementie (zie 'No smoking!'). Mogelijk is recente informatie voor sommige mensen nog een extra argument om te proberen om te stoppen. Er zijn wederom sterke aanwijzingen dat er een verband is tussen roken en depressie. Het gaat om een prospectieve studie. 8556 mensen (gemiddeld 41 jr) werden gedurende 6 jaar vervolgd. Bij 190 deelnemers ontstond gedurende de follow-up een depressie. Uit nadere analyse van de getallen, komt uit deze studie naar voren dat rokers een 41% hoger risico hebben op het ontwikkelen van een depressie dan niet-rokers (Med Clin (Barc). '08;130:405-9). Dat is een forse verhoging! De rokers blijken ook minder te bewegen. En beweging, dat weten wij Confabulanten heel goed, kan zeer positieve effecten op depressieve klachten hebben (zie bijv exercise I en II, en over studenten en bewegen. En in de archiefjes over stemming en over cognitieve stoornissen op de Club Confabula WIKI). Opmerkelijk was tenslotte, dat mensen die meer dan 10 jaar gelden waren gestopt met roken, een lager risico bleken te hebben op het ontwikkelen van een depressie, vergeleken met mensen die nooit gerookt hadden. Hoe moeten we dit alles verklaren? Nog onduidelijk Psychologisch? Biochemisch? Afwijkingen aan de bloedvaten? Verminderd zuurstof in de longen en naar het brein? Hoe zijn de verdere lichamelijke condities? Voeding, alcohol? Wie gaat er roken? En wanneer? Waar begint het ene en het andere? Genetische kwetsbaarheid voor verslaving en daaraan gekoppeld extra kwetsbaarheid voor depressie? Natuurlijk een combi, maar hoe zal het werken? Confabula raakt er beneveld door. En zij rookt niet eens. Wordt vast vervolgd.
.

6 Mei '08

SEROTONINE TATTOO

We hebben in Club Confabula al heel wat bijzondere psychiatrie-gimmicks voorbij zien komen. Ik noem maar wat, Freud vingerpopjes, kussentjes, knuffeltjes etc. Chocoladebreintjes. Papieren breintjes. Een cristallen psychiatertje. Een zacht knuffelneuron.
Serotonine is een neurotransmitter dat tot de verbeelding blijft spreken. Dat zal wel komen omdat serotonine één van de stoffen is die een belangrijke rol speelt bij ons emotioneel (on-)welbevinden. Fans uiten hun waardering voor serotonine bijv middels sieraden, en nog meer sieraden in de vorm van serotonine molekulen, T-shirts etc.
En nu weer een complete nieuw perspectief: een serotonine tattoo. En denk je dat alleen serotonine tattoo-waardig is? Op deze site tref je diverse wetenschappers die hun topic van onderzoek als tattoo hebben laten zetten.
Confabula voelt zich nog niet aangesproken (... dacht je dat zij dit was?).
Jij?
Meer over serotonine: kijk op de Club Confabula WIKI, pagina stemmingsstoornissen.
.
5 Mei* '08

* Een dag van Vrijheid: ook om jezelf te versieren met wat je maar wilt!

SSRI & BLOEDING

Even serieus saai voor het weekend - belangrijk voor de bloedstolling zijn de trombocyten, de bloedplaatjes. Trombocyten klonteren ter plekke van een wond aanéén. Trombocyten geven daar dan ook serotonine af, wat maakt dat ter plaatse de bloedvaten vernauwen, wat de bloeding vermindert. Bij gebruik van een SSRI, is er een verhoogd risico op bloeding. Dit komt waarschijnlijk omdat door de SSRI er al eerder serotonine uit de trombo’s wordt uitgestoten. De trombo’s kunnen echter zelf geen nieuw serotonine maken. Hierdoor zijn ze minder goed in staat te 'hechten' en als ze hechten, hebben ze onvoldoende serotonine om vaatvernauwing te veroorzaken. Dit maakt dat je bij SSRI gebruik meer kans kunt hebben op verlenging vd bloedingstijd. Als een patiënt ook NSAIDs gebruikt, zoals aspirine, is het risico groter. Want NSAID’s remmen óók de bloedplaatjes aggregatie (samenklontering). Je bent dan extra bezorgd over evt maag-bloedingen, omdat NSAIDs ook nog eens het slijmvlies van de maag dunner maken. Recent NL onderzoek maakt ons weer erop attent op de combi van SSRI’s en coumarines. Coumarines zijn vitamine K antagonisten. Vitamine K functioneert als een co-enzym voor een enzym belangrijk is voor de vorming van een aantal eiwitten die van belang zijn voor de stolling van bloed: de bloedstollingsfactoren. Als iemand coumarines gebruikt, heeft dat dus een bloedverdunnende werking. Gegevens van 1848 patiënten die waren opgenomen met een bloeding terwijl ze coumarines gebruikten, werden in kaart gebracht. De patiënten die naast de coumarines ook SSRI’s gebruikten, bleken een verhoogd risico op een bloeding te hebben, maar dan ging het niet specifiek om een bloeding in het maag- of darmkanaal. Patiënten die naast de coumarine ook NSAIDs gebruikten, hadden een evenzo hoog risico op een bloeding, maar daarbij óók een hoger risico op een bloeding in het maag- of darmkanaal (Arch Intern Med '08; 168:180-5). Bij gebruik van SSRI’s en bloedverdunners moet je dus in ieder geval rekening houden met een verhoogd risico op bloedingen. Het is goed de patiënt hierover te informeren. Veel mensen gebruiken ook NSAIDs van de drogist als pijnstiller. Met name bij mensen boven de 60 met een SSRI en NSAID, moet je het maag-darmkanaal extra in acht nemen. Dit kan je doen door in ieder geval irritatie van het maagslijmvlies te voorkomen. De KNMP biedt een mooie flow-chart waarop je kunt zien of extra bescherming voor je patiënt geïndiceerd is en welke opties er zijn.
.

2 Mei '08

CHOCOHOLIC UPDATE (PART IV)

Dr Shock houdt ons immer op de hoogte van Chocolate news. In tegenstelling tot zijn vorig bericht (zie chocoholic update III), is het bericht van heden minder bevredigend. Hoewel er niks ten nadele van chocolade uit blijkt, is het toch minder kicken dan andere berichten… gelukkig kraakt hij de studie en voel je je weer gerechtvaardigd je craving toe te laten. Check it out.
.
2 mei '08