SAMEN KLAGEN?

En over Mr Big en Carry gesproken (*), is het nou goed of juist niet om samen te kletsen en klagen? Veel vrouwen praten frequent met vriendinnen over problemen. In theorie en in de praktijk, geeft dat steun. Eenzaamheid is, zo bleek al eerder (zie: 'Ouder, alleen &…'), niet gunstig voor je psychisch welbevinden. Maar of het de persoon die de steun biedt ten goede komt, is de vraag. Vrouwen blijken namelijk niet alleen een luisterend oor te bieden. Ze zijn geneigd om met de klagende persoon mee te gaan klagen en piekeren. 'co-rumineren' wordt dat genoemd. 24 vrouwen werden, tezamen met hun beste vriendin (dus in toto 48 dames), onderzocht. De groep werd in tweeën gedeeld. In de ene groep ging 1 vd vriendinnen met de ander over haar problemen praten. In de andere groep gingen de vriendinnen samen praktisch aan een taak werken. Bij alle vrouwen werd het cortisol gehalte in het speeksel gemeten. Cortisol is het hormoon dat wordt gemaakt in de bijnieren, en stijgt bij stress. We hebben het al zeer frequent over cortisol gehad, omdat het een stof is waarvan wordt gedacht dat het een belangrijke rol speelt bij het ontstaan van stemmingsstoornissen (zie bijv 'Of Mice & Music'). In de groep die over problemen aan het praten was, bleek het cortisol significant te stijgen tov de groep die gewoon een taak aan het doen was. Het cortisol steeg bij de vrouwen die een probleem hadden. Maar óók bij de vrouwen die co-rumineerden. De onderzoekers geven dan ook aan dat co-rumineren niet zozeer maakt dat stress minder wordt, maar juist dat het verergert. En nog wel zowel bij de reeds gestressde persoon als bij degene die steun biedt (Horm Behav. '08;53:489-92).
Toch vind ik dit lastig. Op een of andere wijze lijkt het me iets te kort door de bocht dit zo te concluderen. Is het meteen schadelijk als het cortisol na een 15 minuten samen rumineren is gestegen? Is dat niet misschien gewoon onze fysiologie? Hoe lang houdt het aan? Wat zijn de consequenties? Misschien heeft het helemaal geen lange termijn invloed. Sterker nog, misschien doet het de persoon juist goed: je hebt cortsisol ook nodig om in een 'gevechtssituatie' je lijf onder controle te krijgen. Een langer termijn vervolg onderzoek gericht op de biochemie zou interessant zijn. Plus het daarbij in kaart brengen van het effect op psychische welbevinden – zowel bij de ruminator als de co-ruminator.
Plus nog een parallel vervolg onderzoekje. Hóe rumineerden de vrouwen? Er zijn toch verschillende manieren van klagen. Niet alleen het zogenaamde co-rumineren. Het woord alleen al, het voelt echt als een negatieve spiraal. Confabula gaat voor samen gillen over de beklagenswaardige situatie. Uit-ageren. Roddelen! Stampvoeten! Zoals stellen met servies mogen gooien om hun wederzijdse grieven te bespreken, zo moet er toch ook samen expressief gerumineerd kunnnen worden! Wat humor erbij. Of niet zozeer heel diep doorpraten maar gewoon wat steunen en een knuffel? Wie heeft er meer tips?

.
26 Mei '08