ANGST & MOBIELTJE
183 personen (66% vrouwen, gem 30 jr), werden onderzocht. Van deze groep was overigens 36% student. Gemiddeld bezat de onderzoeksgroep 7,2 jaar een mobile telefoon. De groep vulde vragenlijsten in over angstgevoelens en over hun mobile telefoongebruik. Die laatste, de Cellular Technologies Addiction Scale, bevat items als (ik vertaal even vrij):
"Ik kan echt niet relaxen als mijn mobieltje geen goed bereik heeft"
"Ik denk dat ik teveel tijd aan mijn mobieltje besteed"
"Ik check de hele tijd of mijn telefoontje aan is en of ik niet net gebeld ben". (de onderzoekers vatten dit samen als "emotional attachment to the phone"- mooi hè)
De gemiddelde mobile-verslavingsscores van deze groep waren gelijk aan die zoals bekend in de algemene bevolking. Vervolgens werd gekeken of ere en correlatie was tussen de mate van mobile-telefoonversalving en de hoogte vd score op de angstscorelijsten. Hieruit bleek dat de mate van gerapporteerde angst significant correleerde met mobile-telefoonverslaving.
Heb er niet veel over te zeggen eigenlijk - logischerwijs kunnen we het praktisch per individuele patient uitzoeken. "Wat is jouw gedachte achter het bereikbaar willen zijn?" Angst voor het alleen zijn als je een paniekaanval krijgt en dan geen hulp kunnen halen omdat je mobieltje is uitgevallen, bijvoorbeeld. Of de weg kwijt zijn en etc. Los van dat je dit weer kan vergelijken met internetverslaving, waarbij je, als je dat wilt behandelen, je ook eerst eventuele co-morbide psychiatrie moet behandelen.
Ik voldoe zelf ook soms aan de criteria: ik weet het nu al: morgen en overmorgen heb ik dienst. Dan ben ik ook obsessively emotionally attached to my phone. Wanneer jij?
Eerder hier over CYBER ADDICTION, met ander links.
3 opmerkingen:
Niet zozeer bereikbaar willen zijn, kan me niet zoveel jeuken. Maar wel internetten e-mailen, muziek luisteren (ja ik heb een iphone), gamen etc.
Liet laatst mijn treo vallen, kaduuk, weken doelloos rondgelopen, agenda pleiten, een ramp, groeten Dr Shock
En dan bloggen (http://ectweb.blogspot.com/2008/03/internet-addiction.html)dat je helemaal niet ....
Het lijkt alsof, want steekhoudend bewijs heb ik natuurlijk niet, het lijkt alsof meer mensen behoefte voelen in contact te staan met, bevestigd te worden door de wereld.
De onrust wanneer geconfronteerd met stilte hoort hier m.i. ook bij. "Wat is het hier stil", zegt men met lichte huiver en even later moet toch de radio maar aan of de tv, en de mp3 speler mag zeker niet thuis blijven.
Het gaat dan dus niet om de praktische angst (paniekaanval, weg kwijt), maar om de meer existentiele variant.
Een reactie posten