A TASTE FOR WINE

Smaken verschillen. Als je iets eet of drinkt, ervaar je een smaak. De smaken zoet, zuur, zout en bitter worden op verschillende gebieden van ons tongoppervlak waargenomen. De smaakpapillen ‘reageren’ niet allemaal op elk smaak type. In grote lijn: het voorste deel vd tong vooral zoet en zout. De zijkant zuur en zout. En de achterzijde bittere smaken. Ook worden de signalen vd smaakpapillen via verschillende zenuwen richting het brein verzonden. Signalen van het voorste 2/3 vd tong lopen bijv vervolgens via de nervus facialis. Die vh achterste deel via de nervus glossopharyngeus. Door naar de hersenstam. Om via diverse wegen op diverse plaatsen in het brein te eindigen. Een deel eindigt in de thalamus. Van hier uit gaat een deel weer door naar het operculum pariëtale. Dit is een gebied aan de zijkant van het brein, dat grotendeels wordt bedekt door andere hersendelen. Een ander deel vd zenuwvezels loopt via de hersenstam naar de hypothalamus. Goed. Dit was een wel heel oppervlakkig anatomisch verhaal door een eenvoudige psych. Nu over op nuttige info... Twintig proefpersonen (geen wijnkenners overigens) kregen wijn te proeven van verschillende afkomst. Het ging in alle gevallen om Cabernet Sauvignon, waaronder 1 van $90 en 1 van $5. Die van $90 ($90! Je leest er zo overheen, maar dat is echt een dure fles!) labelden ze eenmaal met zijn eigen prijs, en ook eenmaal met het kaartje $10 eraan. En die van $5 vice versa. Hoe duurder de wijn, hoe lekkerder de deelnemers de wijn benoemden. De onderzoekers hebben ook fMRI scans gemaakt gedurende de proeverij. Er bleek een toegenomen activiteit in de mediale orbitofrontale cortex. Het vooruitzicht alleen al op een slok (volgens het opgeplakte label - wat dus ook vals kon zijn) 'dure' wijn gaf een sterkere activiteit daar. Je anticipeert, begrijpelijkerwijs, op het gaan proeven van zo’n dure wijn (met de daarbij horende hersenactiviteit). De vraag is of dat ook per definitie betekent dat je de wijn lekkerder vindt. In deze studie bleek echter dat andere hersengebieden (dus de smaakgebieden die ik hierboven beschreef) niet veranderden qua activiteit als de wijn duurder zou zijn. Je anticipeert orbitofrontaal op de komst van de dure wijn. Maar in principe zou je 'm objectief (heresengebiedtechnisch als het ware) door al die voorpret heen toch prima moeten kunnen proeven en afvinken als baggerwijntje. Wat is 'objectief' ? Beïnvloedt het orbitofrontale gebied dan de overige hersengebieden in de smaakperceptie? Is het de gedachte erover, of ervaar je hem ècht als lekkerder? Het zou interessant zijn mensen die wel wijnkenner zijn in een proeverij onder deze omstandigheden te vergelijken met deze leken. En hoe zal het eruit zien bij mensen die gewend zijn dure wijnen te drinken? Hierover kunnen we in Club Confabula een aardige tijd doorconfabuleren... (onder het genot van… ?- met mate uiteraard) (Proc Natl Acad Sci USA ’08;105:1050-4).

PS ik zie op Wikipedia: "Post-mortem, the parietal operculum of Albert Einstein's brain was found to be malformed" (zie ook [])
Eerder over alcohol en jongeren.

21 Feb '08


24 Feb: Trouwens, dit sluit eigenlijk heel leuk aan bij een stukje wat ik eerder schreef over chocolade: zie chocoholic advise!
.
.