Wat willen we in deze wereld? Heel veel love, peace & understanding - toch? Het lukt op een groot deel vd aardbol helaas niet. Kunnen we de wereld dat leren? Ja - dat kan.
16 monniken werden onderzocht. Zij waren zeer bekwaam in liefdevolle meditaties. Het gaat, mooi in het licht vd actualiteiten, om Tibetaanse monniken, die de leer vd
Dalai Lama en zijn boeddhistische 'compassion meditation practices' van 'a loving-kindness as the wish for happiness for others & a compassion as the wish to relieve others' suffering' aanhangen. Mediteren, waarbij je als het ware allemaal liefde uitzendt naar alles en iedereen. Zij werden vergeleken met 16 proefpersonen die in 2 weken leerden om te mediteren op vergelijkbare wijze.
Aan hen werd gevraagd zich te concentreren op mensen van wie ze veel hielden, en ze een goede gezondheid toe te wensen. Te wensen met heel het hart dat die mensen vrij van enig lijden zouden blijven. Vervolgens leerden ze om zulke liefdevolle gevoelens en gedachten verder uit te breiden naar 'alle mensen', zonder specifiek aan iemand te denken. Daarna konden ze het al wel beter dan bij aanvang vd trainig, maar nog lang niet zo goed als de monniken natuurlijk. Vervolgens werd bij alle 32 een fMRI scan gemaakt. Er werd gevraagd te gaan mediteren, of om gewoon rust te nemen. In beide geestestoestanden werden ook geluidsbandjes afgedraaid. Een negatieve, van een vrouw die duidelijk angstig en in paniek was. Een positieve van een lachende baby (leuk hoor). Of een neutrale, gewoon restaurant-achtergrond geroezemoes.
Gedurende de meditatie werd er meer activiteit gezien in de insula en gyrus cinguli, vergeleken met in rust. Bij de ervaren monniken was deze activiteit sterker. Bij de proefpersonen die minder ervaren nog waren in het mediteren, werd de activiteit in deze gebieden sterker als de geluidsbandjes 'negatief' waren. Bij allen was er activiteit in de rechter hersenhelft en in de amygdala, de rechter overgang tussen temporale en pariëtale hersenkwab en de sulcus temoralis posterior superior (PLoS ONE. '08; 26:e1897).
.
Het leuke van deze studie is dat het aanhaakt bij bevindingen over neuroplasticiteit. Je verandert je brein door dingen te leren. Informatie, bewegen, spelletjes, een instrument bespelen etc etc, je traint je brein zoals je je spieren traint. Maar dan wordt het nu zichtbaar gemaakt op het gebied van emoties.
. En dan nog wel op gebied van liefdevolle emoties: compassie naar de medemens. Geen man die ooit nog kan zeggen "dat 'ie nu eenmaal niet lief kan doen" - lief zijn kan 'ie leren! Maar veel belangrijker nog: compassie naar de medemens - compassie all over the world! Als we hierbij ook nog eens bedenken dat we hier eerder hadden geconcludeerd dat er ook goede & beschaafde baby’s zijn… dan is er hoop voor de wereld!? Alleen, hoe gaan we deze meditatiecursus massaal, wereldwijd implementeren? Suggesties?
.
.
16 Apr '08
Wat willen we in deze wereld? Heel veel love, peace & understanding - toch? Het lukt op een groot deel vd aardbol helaas niet. Kunnen we de wereld dat leren? Ja - dat kan. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten