VIOLENT VIODEOGAMES (II)
Sint loopt te denken:
...kan 'ie met goed fatsoen wel een "Demons & War – Blood revenge part VI - the return" (oid) schenken?
In juli schreef ik over een studie waarin werd gekeken naar het effect van gewelddadige videogames op studenten. Na het doden van "… hundreds of zombies and demonic creatures…" en het bewerkstelligen van "…heads exploding; arms shot off; spurting blood…", bleken de studenten een significante reductie te hebben van hun 'happy-face advantage'. Dit kan betekenen dat iemand na het spelen van gewelddadige videogames een gelaatsuitdrukking bij een ander eerder (te snel) interpreteert als boos/negatief en als bedreigend/agressief ervaart - en hierop te snel (met agressie) reageert. Nu is er een meta-analyse verschenen die, gelukkig voor de gewelddadige gamers onder ons, de zorg over agressie tgv videogames, niet ondersteunt. Vanuit de University of Texas verwerpt Ferguson diverse eerdere publicaties. Dit om diverse redenen. Bijvoorbeeld dat er geen rekening is gehouden met agressie wat al in de omgeving van de gamer spelt. Of dat eventuele agressie niet goed (gestandaardiseerd) is gemeten. Daarnaast benadrukt hij dat het opvallend is dat juist de negatieve invloed steeds in de media verschijnt, terwijl er in vergelijking, van postieve invloed eigenlijk minimaal publiekelijk melding wordt gemaakt. De tot nu toe verschenen onderzoeken heeft hij naast elkaar gelegd en onderzocht op hun waarde. Uiteindelijk zijn er aangaande agressie 17 en wbt effect op cognitie 7 studies over gebleven, welke aan de criteria van goed onderzoek voldeden. Deze zijn geanalyseerd. Als je deze studies gezamenlijk bekijkt, heb je te maken met een studiegroep met zo’n 3.600, resp 380 proefpersonen. Hieruit komt naar voren dat er geen aanwijzingen zijn dat gaming daadwerkelijk agressie opwekt. De auteur suggereert wel dat er wellicht eens gekeken zou moeten worden naar het effect van videogaming op reeds (latent) agressieve jongeren. Maar, als tweede kwam er uit de analyse van de 7 studies: videogaming blijkt een verbetering van de visuo-spatiële cognitie (i.e. zaken die we zien verwerken en (kort) onthouden) te geven. In dat kader zijn er toenemend argumenten om computergames bij educatieve doeleinden te implementeren. De Sint kan dus (obv deze onderzoeksgegevens ...) verantwoord schenken (PsychQ '07;78:309-16).
2 opmerkingen:
Volgens mij kan het voor volwassenen ook geen kwaad.
Ik zien bij mijn kinderen al een verandering van het gerdag na een spelletje op de computer en dan zijn het niet eens vechtspelletjes. Hoe moet het dan zijn wanneer ze vechtspelletjes zouden spelen.
Een reactie posten