VIOLENT VIDEOGAMES

In 2006 onderzochten psychologen in New York wat het effect was van het wekelijks kijken naar gewelddadige TV programma’s op de herkenning van gezichtsuitdrukkingen. De onderzochte personen bekeken fotoseries met gezichten met een kalme uitdrukking, die foto voor foto veranderden in een blije, dan wel een boze gelaatsuitdrukking. Van nature zijn we geneigd om blije gezichtsuitdrukkingen te associëren met positieve en boze met negatieve emoties. Bij het bekijken van zo’n serie van gezichten die langzaam aan blij of bozig qua uitdrukking wordt, wordt de overgang richting een blije gezichtsuitdrukking eerder herkend. Dit fenomeen wordt ‘the happy-face advantage’ genoemd. Uit het onderzoek bleek dat gewelddadige mediaconsumptie leidt tot een vermindering van de ‘happy-face advantage’: de participanten herkenden eerder de boze uitdrukking, en identificeerden de blije gelaatsuitdrukking later dan normaal. Dezelfde onderzoeksgroep heeft nu 197 studenten onderzocht. Zij speelden videogames waarin zij bijvoorbeeld "…typically killed hundreds of zombies and demonic creatures…" en werden geconfronteerd met "…heads exploding; arms shot off; spurting blood…". Hierna bleek dat het spelen van deze gewelddadige games leidde tot een significante reductie in ‘the happy-face advantage’. Dit kan betekenen dat iemand na het spelen van gewelddadige videogames een gelaatsuitdrukking bij een ander eerder (te snel) interpreteert als boos/negatief en als bedreigend/agressief ervaart - en hierop te snel (met agressie) reageert.

Juli '07