SLOW MOTION?
Frequent vertellen mensen na een traumatische gebeurtenis dat ze zich het moment zelf als in slow motion herinneren. Onderzoekers vroegen zich af of de slachtoffers daadwerkelijk op dat moment zelf een vertraagde tijdsbeleving hadden, of dat het slechts een herinnering is. Ze lieten vrijwilligers een vrije val maken in een vangnet. Ze sprongen van 31 meter hoogte. De wachtende vrijwilligers werd gevraagd om te kijken naar de anderen en met een stopwatch te meten hoe lang hun val duurde. Vervolgens werd ze gevraagd hoe lang ze dachten dat hun eigen val had geduurd. De meesten dachten dat hun eigen val langer had geduurd dan die van de anderen, gemiddeld dachten ze 36% langer. Ook gaven ze de vrijwilligers een apparaatje om de pols. Op het scherm van dit apparaatje zag je steeds nieuwe nummers opflitsen. De onderzoekers konden de opflitssnelheid van de nummers aanpassen. Ze stelden het apparaatje in op de snelste 'opflitstijd' die de vrijwilliger kon waarnemen. Ze gingen ervan uit dat als de vrijwilliger straks zou gaan springen en gedurende de val daadwerkelijk tijd langzamer zou ervaren, ze de heel snel opflitsende getallen heel makkelijk (want in slow motion) zouden kunnen lezen. Dit bleek echter niet zo te zijn. Geen slow motion ter plekke. 'Slechts' een herinnering … (PloSONE '07)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten