STUDENT & STRESS (I)
In de huidige geneeskunde opleiding wordt er veel aandacht besteed aan het al vroeg in de opleiding trainen van klinische vaardigheden. Op zich zou dat voor deze jonge groep gemotiveerde mensen een uitdaging moeten zijn. Levert het ook stress op, dat trainen in een veilige setting? Het Nivel, nu ism het UMC Utrecht onderzocht 57 2e jaars geneeskunde studenten die 'slecht-nieuwsgesprekken' oefenden. Ze maten hun bloeddruk en hartslag en bepaalden cortisol in hun speeksel (stresshormoon!). Ook legden ze met vragenlijsten hun mate van psychische stress vast. Dit deden ze op een rustdag en op de dagen van de training in slecht-nieuwsgesprekken. Zowel voor als tijdens de gesprekken bleek er sprake van een significant verhoogd stressniveau. Nadat het gesprek had plaats gevonden, verdween het psychisch angstgevoel bij de studenten. Ook daalde hun hartslag en bloeddruk weer tot rust-waarden. De concentratie cortsisol bleef de rest van de dag echter wel verhoogd. De mate van stress bij de studenten bleek geen effect te hebben op hoe het gesprek verliep – de kwaliteit werd dus niet door angst beïnvloed. Opmerkelijk was dat hoe meer de studenten de oefen-patiënt gedurende het gesprek aankeken, hoe hoger het stressniveau was na afloop. De onderzoekers denken dat non-verbale communicatie (aankijken) een hoge mate van alertheid vereist en dat dat het stressniveau verhoogt. Ik kan me voorstellen dat het oog-contact hebben met de (oefen) patiënt, voor de student ook nog beangstigend is. De studenten die het vriendelijkst en het meest betrokken waren, bleken beter in staat om adequaat hun gesprek te structureren, emoties te hanteren en informatie te geven. En … wat gunstig voor de (aanstaande) arts zelf is: hoe vriendelijker ze de patiënt hadden benaderd, hoe sneller hun hartslag weer richting een normaal niveau kwam! (Psychoneuroend ’07;32:943-50) De vroege praktijk-trainingen geven meer stress dan ik had verwacht. Wat te doen? In ieder geval: je moet aardig zijn voor de (oefen) patiënt = ook goed voor je eigen hart. En misschien … mediteren? Of geloven in jezelf?
Ook van het Nivel: huisarts & stress
Eerder: Medische studenten & keuzes
Studenten - ook gewoon mensen
.
15 Dec '07
4 opmerkingen:
Gesprekstechniek lijkt mij ook geen kwaad kunnen. Wat wil ik eigenlijk zeggen? En als ik het op deze manier zeg, met deze woorden en op deze toon, zal de ander mijn boodschap dan ontvangen?
Onder het vroeg aanleren van klinische(r) vaardigheden, vallen i.p. ook gesprektechnieken. Dus er wordt aan gewerkt. Blijkbaar geeft al dat trainen en darabij denken (zoals jij ook al schrijft) gewoonweg veel stress. Misschien blijft het zelfs altijd wel een bronnetje van stress vormen, een slecht-nieuwsgesprek is - zeker in de realiteit - gewoonweg heel moeilijk en verdrietig.
Nee, een 'leuk' gesprek zal een slecht-nieuwsgesprek wel nooit zijn, zeker niet wanneer het slecht nieuws leven dan wel dood betreft...
exact - nogmaals, het lijkt me juist heel goed dat een dergelijk gesprek nimmer als 'normaal' wordt beschouwd. En het lijkt me ook niet meer dan menselijk (en gezond) dat een dokter er ook emoties van beleefd. Maar het moet hanteerbaar blijven, anders kan hij zijn werk niet uitoefenen.
Maar even terug naar de oefensetting vd studenten: leuke illustratie vanmorgen in het dagkrantje De Pers: zie student&stress (II) op 19 dec.
Een reactie posten