SCHADUWEN van het PRIMAIR PROCESDENKEN

Over tentoonstellingen in het Dolhuys gesproken - een tijdelijke: t/m 4 juli, is 'Schaduwen'. Hiernaast zie je een wandschildering van Gerard Polhuis. Hij maakte die op een muur van het Dolhuys voor de tentoonstelling.
.
Het onderbewustzijn is voor veel kunstenaars een belangrijke inspiratiebron. Daarover hadden we het hier in CC al heel vaak. Begin maar bij het recente bericht 'burn it...?', en daal af naar historische confabulaties.
.
Sigmund Freuds 'topische gezichtspunt' biedt hier de basis. Freud gaat er van uit dat ons denken, voelen en handelen in belangrijke mate worden bepaald door onbewuste verlangens, fantasieën, angsten, verwachtingen etc. Hij onderscheidt hierbij twee vormen van denken:
1. Je 'logische verstand'. Gewoon het besef van wat nodig en wat niet nodig is, dingen afwegen, plannen maken etc. Dat soort denken noemt hij 'secundair procesdenken' (SP) en heb je rond je 12e jaar als het goed is redelijk onder de knie.
.
2. Zo rond je 6e denk je nog anders. Dan denk je veel meer in beelden, gestuurd door je gevoel. Het zijn nog geen verstandelijke of logische gedachten, het zijn meer emotionele associaties. Er speelt van alles, angst, boosheid, 'lust', 'onlust', fantasie, magische dingen. Dit soort denken noem je 'primair procesdenken' (PP).
.
Zowel PP als SP blijven op volwassen leeftijd bestaan. Als volwassene kan je als het goed is met behulp van je gezonde SP-verstand de door het PP gecreerde gevoelens van lusten/onlusten, fantasieën, etc, goed hanteren. Dus je gaat niet als een kleine kleuter lopen krijsen, blokkentorens omgooien of stampvoeten, je beheerst je en maakt een plan.
.
Maar Confabula koestert haar PP! Het PP kan ook in hoge mate ons leven verrijken! Want wat zouden wij bijv zijn zonder beeldende fantasieën als we ons creatief willen uiten? Dan kom je met alleen je gezonde verstand niet ver. Op zo’n moment maken we gebruik van ons PP. Denk aan schilderijen, waar bijna altijd wel symboliek in zit. Denk aan gedichten vol symbolische beeldspraak.
.
Ook Polhuis is zich bewust van zijn PP als middel voor creativiteit. Hij probeert in een opperste vorm van concentratie te schilderen met druipende verf. Vaak is hij na afloop verbaasd over het resultaat:

"...Ik weet wel wat er in mijn kast ligt, maar niet wat er bovenop ligt. Juist daar ben ik naar op zoek...’’ ;"...Ik gebruik het onderbewustzijn op een tegengestelde manier. Ik maak mij helemaal los van de werkelijkheid en haal dan een voorstelling te voorschijn. Als het echt helemaal geslaagd is, ben ik gewoon weer die nuchtere Tukker die zijn fantasiewereld verlaat...’’ .
Dan geeft hij zijn SP weer de overhand.
.
Met zijn metershoge wandschildering probeert Polhuis de kijker een andere wereld binnen te trekken. Laat de schildering op je inwerken.
.
Confabula ziet er diverse emoties in. Hierbij komt ook Confabula´s top secret PP bij om de hoek piepen. Maar ieder zal het persoonlijk weer anders beleven. Wat zegt jouw PP? Of zie je bij het bekijken van de schildering alleen de emoties van Polhuis? Dt is wel een heel veilige escape! Dat doet Confabula stampvoeten - zij gelooft er niks van!
.
Mei '10