VERSTANDELIJKE HANDICAP, AGRESSIE & AP
Wellicht heb je dit bericht al elders gelezen. Het is wel belangrijk nieuws. Sommige mensen met een verstandelijke handicap zijn emotioneel snel geprikkeld of zelfs agressief. Als begeleiding niet voldoende is, wordt gekeken naar medicamenteuze opties. De richtlijn vd Nederlandse Vereniging van Artsen voor Verstandelijk Gehandicapten beschrijft bij 'ernstige onrust en opwinding' en 'agressief gedrag' het voorschrijven van antipsychotica (pipamperon of risperidon) als optie. Het gaat dan dus om mensen die op zich niet psychotisch zijn. Afgelopen dagen uitgebreid aandacht voor een onderzoek wat deze maand in the Lancet is gepubliceerd. 86 verstandelijk gehandicapten, zonder een psychiatrische stoornis (dus bijv geen psychose) maar wel met agressief gedrag, werden in 3 groepen verdeeld. Ze kregen ofwel een antipsychoticum (haloperidol of risperidon), of een placebo. Gedurende een periode van 26 weken werd gekeken naar het effect op diverse gebieden, variërend van het gedrag, tot kwaliteit van leven en bijwerkingen vd medicatie. Opmerkelijk is dat in alle 3 de groepen de agressie significant afnam. Nog opmerkelijker is dat de agressie in de groep gehandicapten die een placebo kreeg, het meest af nam. Ook opvallend is dat er op de andere onderzochte gebieden (bijv bijwerkingen) geen verschil was tussen medicatie en placebo (Lancet '08;371:57-63). Maar goed, de belangrijkste observatie is het effect op agressie. De onderzoekers concluderen nu dat er geen basis is voor het routinematig voorschrijven van antipsychotica bij verstandelijk gehandicapten met agressief gedrag. Ze zijn meer voorstander van psychologische interventies. Dat moet ook de eerste stap zijn. Probleem is dat er mensen blijven bij wie dat onvoldoende soelaas biedt. Dan is de vraag wat te doen. Kalmerende medicatie, als benzodiazepines, maken mensen wel rustiger. Maar 'dempen' is ook geen bevredigende oplossing. Wellicht een vervolgstudie waarbij een vast stappenplan wordt nagelopen: starten met (diverse) psychologische interventies, gevolgd door medicatie. Zodat kan worden gekeken bij welke vorm van agressie welke actie aan te bevelen is. Zodat meer per 'type agressie' een advies kan volgen. Gezien het feit dat agressie zowel voor de agressor zelf (vaak ongecontroleerde uiting van onmacht/verdriet) als voor verzorgers een groot probleem is, verwachten we dat er wel vervolgstudies zullen starten.
1 opmerking:
Hoi,
Ik werk in een voorziening voor mentaal gehandicapte kinderen. In onze leefgroep zijn er 2 jongeren die een licht mentale handicap hebben maar wel een grote agressieproblematiek hebben. Aangezien wij als leefgroep niet gewend zijn met deze jongeren te werken, zitten we een beetje vast in onze manier van werken met deze gasten. Onze leefgroep is bedoeld voor kinderen van 6 tot 18 met een matige tot diep mentale handicap en bijkomend probleemgedrag. De twee nieuwe jongens zijn echter maar licht mentaal gehandicapt, wat vraagt om een heel andere aanpak. Mijn vraag is of u suggestief heeft of instanties/instellingen kent die met deze problematiek werken en waar ik misschien kan gaan observeren of informatie vragen rond de werking met deze gasten.
Vriendelijke groeten,
Tina
Een reactie posten