KIDS & TV!

Wat is het effect van deze enorme flow aan media beelden die kids over zich heen gestort krijgen? In Canada hebben ze het groot aangpakt om dat uit te zoeken. Gekoppeld aan de grote ‘Quebec Longitudinal Study of Child Development’.
.

1314 kinderen werden onderzocht. Ze richtten zich op de leeftijd van 29 en 53 maanden. Ze vroegen aan de ouders hoeveel uur televisie de kinderen per dag keken. Ook hoeveel ze videospellen deden, sportten, soft drinks, zoetigheden en groente en fruit nuttigden. Hun Body mass index werd gemeten.
Op moment dat ze naar de 4th Grade gingen, werd bij de leraren nagevraagd hoe hun schoolprestaties waren, variërend van wiskunde tot lezen. Ze werden gescoord op "classroom engagement", wat inhoudt in hoeverre ze in de klas bijv zich goed oriënteerden, hun taken planden, betrokken waren en doorzetten etc
Maar ook psychosociale aanpassing, mate van agressief gedrag en of ze gepest werden bijvoorbeeld. De uitkomsten werden gecontroleerd op diverse andere aspecten, als sekse, temperament, preëxistente gedragsproblemen, nachtrust, familieomstandigheden etc.
.

Kinderen keken gemiddeld 8.8 uur per week TV als ze 29 maanden waren en 14,9 uur per week bij 53 maanden. Meest negatieve invloed bleek TV kijken op de leeftijd van 29 maanden te hebben.
Elk extra uur wat een kind keek, betekende een 7% afname van “classroom engagement”. En ook een daling van maar liefst 6% voor wiskunde presaties. En ook nog eens werd een kind 10% meer gepest.
Het TV kijken ging ook ten koste van de gezonde acties in het leven: voor elk uur TV, een daling van 13% minder sport of andere lichaamsactiviteiten. En ... bij elk uur TV wel 9% meer softdrinks en 10% meer zoetige snacks. Met een stijging van 5% gewicht tot gevolg! En dat heeft, weten we uit het verleden, weer een wisselwerking op de sociale situatie, zie ‘Overgewicht & ladder’.
.

Het maakte niet uit wat de inhoud van de programma’s waarnaar ze keken was. Want je zou nog kunnen denken dat het kijken naar educatieve programma’s - in tegenstelling tot sexy videoclips, waar we het eerder in CC over hadden- juist postief werkt. Maar dat is niet het geval (Arch Pediatr Adolesc Med. ‘10;164:425-31).
.

Indrukwekkend hè? Confabula zou per direct de TV afplakken! - Wat een impact.
.

Eerder hier op CC ‘studenten, TV & struggling stigma’; en ‘Onrijpe pubers’.
Eerder hier over Cyberaddiction.
En over – jawel, ze bestaan: beschaafde baby’s. ... al is C ze nog niet tegengekomen (wellicht mijden beschaafde baby's C).

.

Juli '10.