POSTPARTUM II – MANNEN…

We hadden het recent over de post partum fase en hoe vaak depressies bij vrouwen in die periode ontstaan. Waar blijven … de vaders intussen? Want niets menselijks is de man vreemd – ook hij kan een depressie ontwikkelen. Die er regelmatig toch net anders uitziet dan bij een vrouw – zie bijv ‘mannen & vrouwen & depressie’.

.
Nu is er een meta-analyse naar depressies bij vaders in de periode van het eerste trimester tot in het eerste jaar na de bevalling van de echtgenote. Drieënveertig studies bleken er maar liefst geschikt – wat betekent dat het 28.004 mannen betreft. Gemiddeld blijkt dat 10,4% van de vaders zich als jonge vader depressief te voelen. Ter vergelijking: in de algemene bevolking is de prevalentie onder mannen ongeveer 5%. De hoogste prevalentiecijfers kwamen uitde USA: 14,1%. In de overige 15 landen lag het gemiddeld rond de 8,2%.
.
De eerste 3 maanden postpartum is de prevalentie 7,7%. De hoogste prevalentie is in de periode vd 3e tot de 6e maand postpartum: 25,6%. Interessant. Waarom een hogere incidentie na 3 maanden? Zal er sprake zijn van een toenemende dysbalans in draagkracht-draaglast? Wordt de eerste periode nog alle energie uit de kast gehaald, en is daarna de koek echt op?
.
Maar moeten we het dan wel als pp depressie labelen? Bij vrouwen gaan we uit van de eerste maand na de bevalling. Is er na 3 maanden niet sprake van een soort ‘jonge-vader depressie’? Confabula vraagt zich af of de depressie in de eerste maand misschien anders is dan die na 3 maanden. Zowel qua symptomen als qua achterliggende oorzaak. Interessant om nader over te filosoferen. Heb jij er ideeën over?
.
Ook interessant: er was een matige correlatie tussen het vóórkomen van een postnatale depressie bij de moeder èn de vader.(
JAMA ‘10; 303 (19); 1961-9). Dat is ook belangrijk. Dus aandacht voor de ander als de één een postpartum depressie heeft, is van belang. Want als één vd 2 een pp depressie heeft, wordt de ander natuurlijk meer belast. Dus die zal al op zijn tenen lopen. Extra aandacht en ondersteuning is dus nodig dan. Open deur – maar: het is ook voor het kind van belang.
.
Juni '10

5 opmerkingen:

Christian zei

Kan het misschien zo zijn dat de vader/ man zich niet meer gezien voelt, dat de aandacht van familie, vrienden en bezoek vooral naar de nieuwe baby en de moeder gaat.

Misschien is het ook zo dat de vader in het begin niet zo betrokken wordt bij de verzorging van de nieuwe baby? De moeder en de vrouwelijke familieleden hebben vaak een belangrijke rol in de eerst tijd na de bevalling en het kan soms zo zijn dat dat zij taken van de vader wegnemen omdat zij hier meer ervaring mee hebben en vinden dat zij dit beter kunnen dat de soms onhandige vader (is er dan ook onderscheid in het artikel tussen mannen die voor het eerst vader worden en zij die al vader zijn?). Daardoor zou de vader dan het gevoel kunnen krijgen dat hij niet bij zijn kind betrokken wordt. Het is maar een theorie...

Anneloes zei

Is er ook gekeken naar perinatale omstandigheden? Bij couveuse-kindjes bij voorbeeld wil de vader ook bij zijn kind zijn, maar komt met zijn twee dagen vaderverlof in de knel met zijn werkverplichtingen, terwijl het inkomen wel gegarandeerd moet blijven. Emotionele overbelasting ligt dan om de hoek.

Confabula zei

Hoi Christian en Anneloes!

Goede punten!
Zowel het 'niet gezien worden' als de omstandigheden (zowel omgeving als de baby zelf) zijn vast spelende aspecten. In dit geval hebben we een meta-analyse is, een verzameling van verschillende getallen uit diverse onderzoeken. Daardoor hebben we weinig details. Maar jullie punten moeten wel meespelen. Ik zal eens kijken of ik een artikel vind waar dergelijke details nader zijn uitgewerkt. Ik denk dat er meer gekeken is naar moeders dan naar vaders...

Groetjes!
C

Dr. JF Harsfeld zei

Postpartum of midlifecrisis?

""Gezien de verwevenheid van psychiatrie met de medische praktijk, is belangstelling voor dit vakgebied voor elke medisch specialist van meerwaarde.""

Geheel correct. Het bestaan van PAAZ geeft al weer dat elk probleem in het hoofd ook psychosomatisch kan zijn en andersom ook.

Ik las over U in de Psy van Juni 2010. U verdraagt geen kritiek, maar net als psychiatrie is kritiek een heel goed item om je te sterken. punt.

Kritiek hoort erbij of bedoeld U ongegronde kritiek of directe kritiek?

Daarbij, mooie site.

Groet

Confabula zei

Beste dr Harsfeld,
Confabula kan (relatief...) best tegen kritiek hoor. In 't interview benoemde ik het als voorbeeld omdat ik het voor studenten soms als voorbeeld ikv 'draagkracht'/'draaglast' gebruik.
Groetjes,
C.