PICASSO (III)
In 1907 schilderde Pablo Picasso (over wie we het eerder hadden - zie bijv Picasso I) het schilderij 'les Demoiselles d’Avignon' ('de jonge vrouwen van Avignon' – even los van het schilderij: Avignon: een prachtige stad overigens). Picasso stelde het pas in 1916 tentoon. Hij had ambivalente gevoelens over het schilderij. Hij noemde het 'Le Bordel d’Avignon' of 'Mon bordel' (mijn bordeel). De vrouwen noemde hij 'filles', waarmee in die tijd prostituees werden aangeduid. Ook de eerste bezichtigers van het schilderij hadden gemengde gevoelens. Mensen reageerden geshockeerd en zelfs woedens: ze vonden dat de vrouwen lelijk waren afgebeeld. Collegaschilders reageerden wisselend. Over Henri Matisse wordt verteld dat hij er heel hard om moest lachen en dat hij dacht dat het een grap was. Georges Braque opperde dat Picasso bij het schilderen terpetine had gedronken en dat hij vuur moest hebben gespuwd. André Derain voorspelde: "… One of these days [we shall] find Picasso hanged from a rope behind his big painting...".
Opmerkelijk is dat Picasso het werk niet heeft gesigneerd. Terwijl hij het wel tentoonstelde. Recent werd het schilderij vergeleken met de schetsen die Picasso als voorstudie van het schilderij maakte. Op de schetsen staan de vrouwen ook. Maar op de schetsen staan ze allemaal te kijken naar een jongeman. Deze jongeman is geïdentificeerd als Picasso als geneeskunde student. Picasso heeft geen geneeskunde gestudeerd. Wel had hij een goed vriend die dit deed. De student loopt het bordeel in met een boek onder zijn arm (op andere versies een schedel). Verder zit er een andere man in de kamer, waaromheen de 5 vrouwen gegroepeerd zijn. In het latere schilderij heeft Picasso de 2 mannen beiden verwijderd, maar de vrouwen op dezelfde wijze laten staan. Op allerlei manieren is het schilderij de afgelopen jaren als het ware geanalyseerd en 'verklaard': vanuit historisch perspectief, filosofisch, transcultureel etc. Ook vanuit psychologisch perspectief. Vanuit Picasso uiteraard, om te beginnen. Zijn seksuele verlangens naar deze vrouwen. De portretten zijn gebaseerd op een 16e eeuws beeldhouwwerk dat hij in het Louvre had gezien. Als je diagonale lijnen trekt van hoek naar hoek, vanuit een vertikale lijn langs de lichaamscontour van de linkse vrouw, raak je precies de genitalia vd middelste vrouw. Verder is het idee dat angst voor ziekte, verminking en dood – met name ten gevolge van syphilis (een geslachtsziekte) voor Picasso een belangrijke inspiratie vormde bij het maken van dit schilderij. Kunsthistorici suggereren ook dat de oorspronkelijke bezoeker van de vrouwen op de schetsen – Picasso als medicus – op bezoek is om de vrouwen op een geslachtsziekte te onderzoeken (...) (Arch Gen Psych '08;65(6):620-1).
1 opmerking:
"Als je diagonale lijnen trekt van hoek naar hoek, vanuit een vertikale lijn langs de lichaamscontour van de linkse vrouw, raak je precies de genitalia vd middelste vrouw"? Ja, op die manier kun je heel veel betekenisvolle lijnen ontdekken natuurlijk. De diagonaal van hoek naar hoek raakt gewoon niemands genitalien.
Er is trouwens wel een gesigneerde voorstudie van het schilderij (http://www.join2day.net/abc/P/picasso/picasso17.JPG)
Picasso had behalve artistieke ook sociale ambitie en misschien wilde hij om die reden zijn naam op dat moment nog niet al te expliciet aan het doek verbinden?
Als angst aan het schilderij ten grondslag zou liggen, zou het dan niet meer dreiging bevatten? De twee rechtse vrouwen dragen maskers; wat heeft dat eigenlijk te betekenen?
Een reactie posten