DSM = KEURSLIJF

'De DSM-IV' of zelfs, al speculerend over de toekomst, 'DSM-V', heb je me al vaker horen zeggen. Ik ging ervan uit dat alle Cub Confabulanten wisten wat de term DSM inhield. Maar voor de zekerheid. Het staat voor 'Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders'. De 1e versie kwam uit in 1952. Aan de nieuwe versie, 'DSM-V' wordt momenteel gewerkt en deze zou in 2012 uitkomen (…). Hij wordt samengesteld door de American Psychiatric Association. Het is een soort standaardboek waarin de diverse psychiatrische diagnosen zijn opgenomen, met daarbij een checklist van symptomen/kenmerken die iemand moet hebben voor je de diagnose officieel kan stellen.
Daarbij introduceerde de DSM een soort schematische samenvatting vd situatie vd patiënt, volgens '5 assen':
As I: De psychiatrische aandoening
As II: Eventuele persoonlijkheidsproblematiek of minder begaafdheid
As III: Lichamelijke aandoeningen
As IV: Psychosociale factoren die een rol spelen
As V: De 'GAF score' (Global Assessment of Functioning). Lastiger uit te leggen, dat is een getal, wat een algemene boordeling van het huidig functioneren weergeeft. Dus van hoe ernstig de toestand is. Het gaat om een schaal van 0 tot 100. 1 is dan eigenlijk gewoonweg niet functioneren en 100 is een 'perfect persoon', die door het leven stapt en zich nergens door vd wijs laat brengen (dat is ook niet pluis uiteraard) -- ik stel het wat flauw, maar, nogmaals, het is wat vaag, het is een schatting, dat getal en er is veel over te doen of het wel bruikbaar is. Er hoort wel een lijst bij waarin staat aangegeven waar je per 10-tal ongeveer aan moet denken, kijk maar eens naar.

Er is veel kritiek op de DSM criteria voor psychiatrische aandoeningen. Als je echt volgens het boekje gaat werken, verlies je de patiënt en de specifieke uitingen van zijn psychiatrische aandoening uit het oog. En dat heeft consequenties voor zowel behandeling als wetenschappelijk onderzoek. Het blijkt in de praktijk voor beide niet werkbaar om te strak aan de DSM vast te houden. Prof Zitman geeft er deze maand een interview over in de CICERO, ons ziekenhuisblad. Hierin pleit hij bijvoorbeeld ihkv depressies voor een diagnostisch model wat mensen typeert op grond van een aantal dimensies. Die dimensies zijn bijvoorbeeld, angst, somberheid en agressiviteit. Of in welke mate mensen een optimistische visie op de toekomst hebben. Doel is dan een profiel te krijgen van je patiënt in plaats van een abstracte diagnose. Met zo'n profiel doe je meer recht aan de patiënt. Het volledige interview kan je hier lezen.

Eerder hier over optimisme: 'Optimisme'

en 'Optimisme op de plaat'.

en 'Gezonde levenslust'.

.

19 Mrt '08